قافله عشق
05 آبان 1393 توسط محب ولایت
تو هر مجلسی که روضه خوان روضه میخونه،همه ی مستمعین حرفاشو میشنوند،توجه دارند.اگر مجلس تاریک باشه،نیازی به دیدن ندارند،
تو خرابه روشنایی نبود،سه ساله روضه می خونه،بی بی و بچه ها گریه میکنن.
اگه یه دفعه صدای روضه خون قطع بشه،سر بالا می کنی برات سؤال میشه چرا صدا قطع شده،میگی الآن میخونه،ادامه میده،…
اما تو خرابه هرچی صبر کردند دیدند دیگه روضه خون خرابه نمی خونه.
تو تاریکی رفتند سراغش،دیدند دستاش دور سر بابا،…رقیه از دنیا رفته…
«یا بنت الحسین»